Flexibel improviseren. Twee woorden, twee zo verschillende energieën. En toch is het fijn als je ze tegelijkertijd in kan zetten. Dat heb ik deze zomer wel ervaren.

Kijk je vanuit je innerlijk kwartet* naar deze twee kwaliteiten, hoort flexibiliteit bij je innerlijk meisje. Zij beweegt, net als water, flexibel mee. Is in staat zich aan te passen, misschien zelfs zich wat om te vormen, zodat alles soepel stroomt. Improviseren is een kwaliteit van je innerlijke jongetje. Dit levenslustige karakter zit vol ideeën en doet niets liever dan uitdagingen aangaan en nieuwe dingen uitproberen.

Voor beide kwaliteiten geldt dat het belangrijk is dat je jezelf niet afrekent op hoe je iets gedaan hebt. Maar dat je kunt zijn met wat er is en ook mogelijk is. Dit betekent ook, en dit is vooral voor je innerlijke meisje heel erg lastig, dat je onzekerheid en onduidelijkheid er gewoon kunt laten zijn.

Hiervoor heb je de hulp en vooral ondersteuning van je innerlijke vrouw nodig. Zij weet hoe belangrijk acceptatie is. Zij weet dat mislukkingen erbij horen en dat juist ‘mislukkingen’ je een heel eind verder kunnen brengen. Wij mensen zijn lerende wezens en, jawel, van je fouten kun je leren. Zo zit er een wilskracht in jou die je helpt om, als je gevallen bent, weer op te staan en door te gaan. Vanuit een ‘hallo’ voor dat wat mislukte.

Deze zomer waren mijn twee weken bij Vakantie Anders een goed voorbeeld hoe dat flexibel improviseren er bij mij dan uitziet. Al weken keek ik ernaar uit: twee weken kamperen in Zuid-Limburg. Het uitzicht vanaf het terrein, een lekker ijsje, heerlijke vlaai, een uitdaging voor de wielrenbenen. Kortom, ik had er zin in. Dat het ook bij tijd en wijle werken zou zijn, ach, dat is alleen maar leuk.

Vrijdagavond, nog 1 nachtje slapen voor ik zou vertrekken, word ik gebeld: het terrein verhuist naar Drenthe. Mijn innerlijke meisje voelt een lichte paniek opkomen. “Nee! Hoe moet dat dan met het uitzicht, en…, en…” Gelijk neemt mijn innerlijke vrouw het over. “Oei, dat is schrikken. Geef je verbazing, teleurstelling en ook de paniek maar lekker de ruimte.”

Terwijl mijn meisje aan het sputteren is, gaat mijn innerlijke jongetje grappen maken. “Geen vlaai dus dit jaar, maar wie weet vind je wel een eetbaar hunebed.” Zijn manier om met teleurstelling om te gaan. Want de uitdaging van de Limburgse heuvels is toch heel anders dan fietsen in Drenthe.

Wat in dit soort gevallen nog wel eens gezegd wordt, is “schouders ophalen en door!”. Alleen werkt dat niet. Daarmee ga je echt voorbij aan de flinke teleurstelling die er is. Of de pluspunten opnoemen. Ken je vast wel. In dit geval: er zijn bomen op het terrein, fijn voor de schaduw als het heet is. En ja, er is een mooi toilet- en douchegebouw. Maar…!!!

Je kunt pas flexibel zijn als je eerst ruimte geeft aan je teleurstelling. Laat die er gewoon eerst zijn.

De eerste week mag ik volop mijn kwaliteiten flexibiliteit en improvisatievermogen inzetten. Er zijn nog geen workshoptenten. Ach, we hebben wat tafels en schaduw van de bomen. Bovendien, het is mooi weer, we kunnen lekker buiten zitten. Dus: tafels verplaatsen, mijn spullen zitten in handig verplaatsbare boxen en klaar is mijn leslokaal!

Het is wat rommelig, moppert mijn innerlijke man. Hij houdt heel erg van structuur en een goede voorbereiding. Nou, dat is er niet. De situatie geeft gelijk wel een prachtig voorbeeld om mijn eigen innerlijk kwartet aan de cursisten voor te stellen. Zo gaat het model gelijk voor hen leven. Hoe handig, de situatie is perfect lesmateriaal. Daar kan de innerlijke man echt wel wat mee.

Na afloop van elke les breken we het geïmproviseerde lokaal weer af, boxen in mijn eigen tent en de tafels terug. Die hebben we zo weer nodig voor de lunch. Mijn innerlijke jongetje vindt het allemaal geweldig. Grappend noemt hij het deze week steeds “improvisatie anders”.

Ik koester deze weken mijn flexibele en improviserende kant. Ik blijf vrolijk, beweeg mee, lach om de dingen die fout gaan, geniet van alles wat wel goed gaat (wat heel, heel veel meer is) en vind het stiekem ook wel leuk om weer in Drenthe te zijn. Vlaai is lekker en de uitdaging van de Limburgse heuvels is leuk, maar die hunebedden en het Drentse landschap zijn prachtig en ze hebben er ook echt heerlijk gebak.

Uiteindelijk, zegt mijn wijze innerlijke vrouw, ga ik elke zomer naar Vakantie Anders voor het gezelschap, de workshops en cursussen (geven en aan deelnemen), de samenwerking en twee weken niet hoeven koken. En waar je dan bent, of dit nu de Ardennen, Limburg of Drenthe is, ach, dat is dan bijzaak.

Hartelijke groet, Nicole

*Je innerlijk kwartet zijn vier personages die al jouw kwaliteiten en eigenschappen representeren verdeeld in mannelijk/vrouwelijk en aangeboren/aangeleerd. Ook bekend als je innerlijke familie. Lees meer hierover op deze pagina.