Geef jezelf de ruimte
Jarenlang heb ik mijn best gedaan om het woordje ‘niet’ te vermijden. Opvoedkundig werkt dit ook geweldig. In plaats van “Schreeuw niet zo” zei ik “Kun je dit ook wat zachter zeggen?” Mijn zoon ging gelijk zachter praten. Doel bereikt.
Het interessante aan dit woordje ‘niet’ is, dat je hersenen het niet registreren. Een van de eerste dingen die ik in mijn coachopleiding dan ook leerde, was de coachvraag van de klant in positieve bewoordingen zien te formuleren.
Als voorbeeld: vervang “Ik wil niet meer toegeven aan de wensen van anderen” door “Ik wil mijn eigen grenzen goed aangeven.” Merk je ook hoezeer je dit meer ruimte geeft?
Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen op deze regel. Zoals ‘niets doen’ en ‘het niet weten’.
Niets doen
Het is een verzuchting die ik toch wel regelmatig hoor en, eerlijk is eerlijk, ik betrap mijzelf er ook nog wel eens op: “Even helemaal niets doen, hoe heerlijk zou dat zijn!”
Er hangt echter wel een groot oordeel op dit ‘niets doen’. Jarenlang lag (en ligt helaas nog steeds) de nadruk op productiviteit. Hard werken is goed voor je en luiheid is duivels werk.
Tegelijkertijd is het uitermate moeilijk om echt helemaal niets te doen. Misschien is dit zelfs wel helemaal niet mogelijk. Zelfs als je slaapt doe je iets nuttigs. Namelijk je lichaam die zo broodnodige rust geven.
Anders nuttig
Wandelen en mediteren vallen ook onder dit ‘niets doen’. Ondertussen zijn er ook genoeg studies die bewijzen dat ook deze activiteiten erg nuttig zijn. Zo krijg ik zelf regelmatig goede ideeën voor blogs of video’s tijdens mijn wandelingen en geeft een meditatie mij zowel ruimte als een heldere focus.
Zo bezien is dit niets doen dus uitermate nuttig, alhoewel op een wat minder zichtbare manier. Feitelijk doe je niet ‘niets’, alleen zit er geen druk achter. Die prestatiedruk ontbreekt. Dit niets doen kan je makkelijk vervangen door ‘niets moeten’. Je hoeft niet te presteren, je hoeft niet productief te zijn. Je mag ‘doen’ waar jij op dat moment de grootste behoefte aan hebt.
Weet jij het ook wel eens niet?
Een andere ‘niet’ die bij nader inzien wel zijn voordelen heeft, is die van het ‘niet weten’. Ook hier een lekker oordeel, want als je het op school niet wist, werd je daar toch wel flink voor gestraft. Teveel niet weten betekent een onvoldoende voor de toets. In de onderstroom wordt keihard gezegd: “Je voldoet niet.”
Het wordt in je volwassen leven dan ook nog steeds als een afgang gezien als je zegt dat je iets niet weet. Je hoort namelijk echt overal van op de hoogte te zijn, overal een antwoord op te hebben en zeker ook over alles een mening te hebben.
Perfectionisme ten top.
Hoe zou het zijn als je eens een keer zegt dat je het niet weet? Dat je niet genoeg gegevens hebt om een mening te vormen of dat je om een vraag echt goed te kunnen beantwoorden dit uit moet zoeken. Hoe zou dat zijn?
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat dit in het begin behoorlijk onwennig aanvoelt. Tegelijkertijd geeft het jou heel veel ruimte. En wordt het in 9 van de 10 gevallen ook volledig geaccepteerd.
Andere -feminiene- waarden
Dit is een houding die kwetsbaar voelt en gelijk ook kracht geeft. Een heel ander soort kracht dan die van het perfectionisme. Eerlijkheid, integriteit en authenticiteit zijn waarden die aan deze houding en kracht ten grondslag liggen.
Het is meer feminien, je innerlijke vrouw stapt hier naar voren. Een houding die een verbinding zoekt en aangeeft dat je samen naar iets wilt kijken.
Meer ruimte
Op deze manier bekeken geven deze ‘nieten’ je dus ruimte. Ruimte om contact zowel met jezelf als met de ander te maken.
Mijn uitnodiging aan jou is om voor jezelf te onderzoeken hoe jij aankijkt tegen deze zinnen ‘niets doen’ en ‘het niet weten’. Kun jij ze zo gebruiken dat ze je ruimte geven? Of misschien geven ze je wel een heel ander gevoel?
Leuk als je mij dit laat weten in een reactie op dit blog.
Hartelijke groet, Nicole
PS Dit blog is eerder verschenen in de Klip en Klare Weetjes die ik eens per maand schrijf en verstuur. Wil je deze ook ontvangen? Klik hier om je in te schrijven.
PPS Lees hier meer over de innerlijke familie
PPPS Lees ook mijn blogs op AndersTijd.nl
PPPPS De foto is gemaakt in de buurt van Blankenheim (de Eifel, Duitsland) bij een heiligdom van de Romeinen waar vrouwelijke godinnen werden vereerd.
