Al een aantal dagen loop ik rond met het idee over verwachtingen een blog te schrijven. Niet toevallig, het kwam in meerdere gesprekken met mijn coachees naar voren, overduidelijk dus iets wat sterk leeft. In elk geval bij een aantal van mijn klanten.

Toch twijfel ik. Waar begin ik aan? Dit is zo’n groot onderwerp, past dit wel in een blog? Ondertussen ben ik overduidelijk mijn eigen verwachtingen vreselijk op aan het blazen: als ik hierover schrijf, moet ik wel compleet zijn en het volledige onderwerp tackelen. Het van alle kanten goed en duidelijk belichten. Dus.

Je begrijpt, dat gaat hem in 1 blog niet worden. Een serie schrijven? Wellicht. Maar dan ga ik ook weer allerlei verwachtingen neerleggen. En even heel eerlijk, daar heb ik geen zin in.

Wat wil ik dan met dit blog?

Goede vraag. En, denk ik, gelijk de kern van ‘verwachtingen’. Beginnen met uitspreken wat je ergens van verwacht. Zolang je dat niet doet, is er onduidelijkheid.

Stel, je gaat een week op vakantie en je vraagt je buurvrouw om je poes eten te geven en ook zo nodig de kattenbak schoon te maken. Doet ze, geen probleem. Als je thuiskomt, blijkt dat ze ook je planten een paar keer water heeft gegeven. Op zich superaardig, alleen… je hebt een plant die echt maar maximaal 1 keer per week water mag.

Je had haar ook niet gevraagd om de planten water te geven, maar zij verwachtte dat jij dit wel zou willen. Dat zou zij namelijk wel willen als jij op haar kat zou passen.

Onuitgesproken verwachtingen

Een verwachting die niet is uitgesproken, zorgt voor onduidelijkheid. Met alle gevolgen van dien: misverstanden, teleurstellingen, ruzies. Of een verzopen plant.

Het is ook goed om je te realiseren dat verwachtingen twee kanten op werken: wat verwacht jij van een ander en wat verwacht die ander van jou?

Bijvoorbeeld Anne: Anne verwacht van haar leidinggevende verwachten dat hij haar ondersteunt bij het goed uitvoeren van haar functie, bijvoorbeeld door het geven van feedback of suggesties. Haar leidinggevende, Tom, daarentegen verwacht dat zij hem werk uit handen neemt, zodat hij zich goed op zijn eigen taken kan richten. Feedback komt hij wel mee in hun jaarlijkse beoordelingsgesprek. En heeft Anne meer nodig, dan vraag ze er wel om. Denkt Tom.

Zolang deze wederzijdse verwachtingen niet uitgesproken worden, draaien Anne en Tom flink in een kringetje rond elkaar. Behoorlijk frustrerend. Voor beide partijen.

Verwachtingsmanagement

Hier komt nog een derde kant bij kijken, namelijk: wat verwacht Anne van zichzelf?

Ik noem dit nu als derde kant, maar uiteindelijk is dit misschien wel de verwachting om als eerste helder en duidelijk te krijgen. Om in het voorbeeld te blijven: wat verwacht Anne van zichzelf in deze baan en wat verwacht zij van haar leidinggevende?

Het zou namelijk best wel zo kunnen zijn dat zij haar eigen lat heel erg hoog heeft gelegd, veel hoger dan de eisen die Tom aan haar in die functie stelt en verwacht. Anne loopt zich dus werkelijk gigantisch, stinkend haar best te doen waarbij ze vele malen haar eigen grenzen overschrijdt, tegelijkertijd voelt zij zich niet gezien door Tom, omdat hij nooit met tips of feedback komt.

Tom daarentegen is zich van geen kwaad bewust en is ook heel blij met het resultaat dat Anne oplevert. Tot zijn grote verbazing echter ziet hij dat Anne richting hem niet altijd even aardig is en ook nog wel eens behoorlijk emotioneel reageert (lees: Anne is zwaar vermoeid én gefrustreerd).

Als Tom en Anne uiteindelijk met elkaar praten waarbij ze hun verwachtingen duidelijk uitspreken, ontstaat direct een heel groot wederzijds begrip. Anne ziet haar perfectionistische valkuil en Tom weet dat hij haar hierin bij tijd en wijle kan en moet bijsturen door duidelijk zijn verwachtingen uit te spreken. Voor Anne was het een eyeopener om te horen wat Tom van haar verwachtte, een manier waarop zij nog nooit naar haar functie had gekeken.

Mijn verwachting?

Zoals gezegd, ik liep al een aantal dagen op dit onderwerp over verwachtingen te broeden. Maar wat wil ik nu met dit blog bereiken? Wat verwacht ik hier nu van?

Voor mij is het belangrijk dat je eens stil staat bij de verschillende kanten van verwachtingen, dat niet alleen jij verwachtingen hebt, maar anderen ook. En wat die verwachtingen dan zijn, in eerst instantie van jouzelf. Weet jij wat jij van jezelf verwacht? En wat jij van anderen verwacht?

Het allerbelangrijkste wat ik hoop te realiseren met dit blog is dat jij je realiseert hoe belangrijk het is om je verwachtingen uit te spreken, zowel naar jezelf als naar anderen toe. Niet alleen op je werk, maar ook privé.

Hoe meer teleurstellingen je kunt voorkomen, hoe beter het is!

Warme groet, Nicole

PS Altijd leuk om zo’n zelfonderzoek te doen over je verwachtingen. Heb je hier een sparringpartner bij nodig? Neem gerust contact met mij op!